- กระชิด
- ๑ว. ชิดทีเดียว เช่น ว่องไวไล่กระชิดติดพัน. (รามเกียรติ์ ร. ๒). ๒ (ถิ่น-ปักษ์ใต้) น. ต้นข่อยหนาม. (ดู ข่อยหนาม).
Royal Institut Dictionary. - The Royal Institute, Thailand. 1999.
Royal Institut Dictionary. - The Royal Institute, Thailand. 1999.